Ing suatu dino ono wong lanang jenenge Toba awake mincing ning kali wis suwe gak oleh-oleh iwak wong lanang iku kelileman ning pinggir kali, pas umpane dipangan iwak pancinge katut lan wong lanang iku mau tangi lan narik pancinge. Banjur ditarek oleh iwak mas lan iwak iku mau ngomong tolong njaluk dicolno kepriye wong iku mau ngomong tolong njalok diecolno kepriye wong iku arep ngingoni ning mburine omah polahe ono kola, jarene iwak gak popo ngingoni utowo ndeleh iwak ning mburi omahe kepriye ono syarate gak oleh ndilok iwak jam 12.00 wengi. Mullah wong lanang iku penasaran lan ndelok iwak iku dadakno iwak iku ilang lan ono wong wadon ayu.
Dadi saben isuk wong wadon iku nyiapake panganan, pas minggu wong wadon iku mau ketoro, banjur ketoro wong wadon iku ditakoni sopo asline pean iku. Pas mari ditakoni wong wadon iku banjur dadi wong wadon ayu, wong wadon iku ditakoni pean gelem ta dadi pendampingku? Jawabane “gelem”.
Banjur kawin wong lanang iku lan wong wadon nduweni anak lanang jenengi samosir, anake iku manja lan nakal . pas dikongkon ibu ne ngeterno kiriman bekal kanggo bapak’e ing sawah dipangan dewe karo samosir, terus bapak’e eroh lan moreng-moreng ngomong ancene koen anak’e iwak. Banjur diseneni samosir nangis moleh lan ngomong nang ibune, terus samosir dikongkon mudik nang bukit sing duwur dewe. Marungunu banyu teko lan nenggelemno panggonane bapak lan ibune samosir, lan ibune samosir dadi iwak mane singgoleki samosir dadi nggin iku dijenengake Danau toba lan pulau samosir ning tengahe.
Senin, November 24, 2008
Danau Toba
belajar
Bahasa Jawa,
Cerito
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar